Maria la Gorda, Viñales

Het duurde even, maar daar zijn we weer! In de natuurparken was geen internet te vinden en in het weekend was het dicht en daarna was het kapot of was de rij ons te lang.

Donderdagochtend hebben we tevergeefs wat foto´s op internet proberen te zetten. Getankt en via Guane naar Maria la Gorda gereden. Onderweg veel mensen te paard of te fiets en gaten in de weg. Het landschap wordt steeds tropischer met palmbomen en witte strandjes. Het is droog, maar nog geen zon te zien. Rond de middag bij het enige hotel aangekomen.

Vandaag is het te slecht weer om te duiken, we hopen dat het morgen beter is. Een strandwandeling gemaakt en een stuk het bos in gelopen. ´s Avonds lopend buffet met frietjes! Nog wat gedronken in de bar en naar de duikschool geweest. We gaan morgen duiken!

Om half acht ontbijt en om half elf verzamelen bij duikschool Gaviota. Na even varen mogen we als Advanced zijnde het eerst te water. De onderwaterwereld van Maria la Gorda valt ons tegen. We gaan door 3 smalle grotten heen, wat heel erg spannend maar ontzettend gaaf is. We hebben de meeste lucht over van de Advanced-duikers, dus mogen we extra lang zoeken naar vissen. Eenmaal terug is de zon gaan schijnen en deze gaat de komende dagen niet meer weg! We genieten van de zon tot de tweede duik om drie uur. We gaan maar zeven meter diep (´s ochtends 32). Er is een grote barracuda die ons de halve duik volgt en we zien een schildpad. Als we aan boord zijn, wijst Petra, een Duitse, naar mijn maskerband en vertelt dat ze afgelopen mei met die duikschool heeft gedoken in Flores! Hoe klein is de wereld! ´s Avonds in de bar een mojito op in de bar en wat gekaart.

Zaterdag besluiten we het natuurgebied Peninsula de Guanahacabibes te bekijken met San Antonio als eindpunt en daarna via Piñar del Rio naar Viñales te rijden. We zien een prachtige omgeving met tropische bossen, 6 leguanen van een meter en ontelbare krabbetjes en loslopend wild. We vertrekken om 9 uur en arriveren om 17 uur in Viñales, nadat we een irritante meerijder uit de auto hebben gezet. We vinden een leuk vrijstaand huisje en krijgen verse vis te eten. Bij het uitpakken van de tas ontdek ik dat ik mijn speciale hoofdkussen ben vergeten in Maria la Gorda. Hem ophalen betekent 2 dagen verspillen in de auto over de rotweg waar we net een velg kapot hebben gereden, als ze hem al bewaren. We besluiten niet terug te rijden en na een hoop gebaal gaan we naar het Curtureel Centrum Polo Matañez. Hier treedt een salsaband op en we kijken onze ogen uit als we de dansbewegingen van de Cubanen zien. Uiteindelijk wagen we zelf ook een dansje en niemand kijkt ons vreemd aan, dus dit is zeker voor herhaling vatbaar! Ineens stopt te muziek en start er een modesho met ellenlange modellen waar de botjes uitsteken. Apart. Tegen 1 uur gaan we slapen en als we de volgende morgen opstaan, blijkt de klok ook hier een uur teruggezet te zijn.

Na het ontbijt worden we opgehaald door een cowboy en gaan we de bergachtige omgeving verkennen te paard! Ondanks dat we regelmatig tot onze enkels in de blubber staan, is het een geweldige ervaring (we genieten nog dagen na van de spierpijn)! We komen langs een grot, waar we met zaklampen naar binnengaan. Het is er nogal glad, maar zonder écht onderuit te gaan, hebben we het overleefd. Ook nog wat vleermuizen gezien en naar een sigarenboerderij gereden. Na 5 uur op de paarden zijn we ontzettend gaar en vies. Morgen verlaten we Viñales en vertrekken richting Pininsula de Zapata.

Tot de volgende keer maar weer!